Ταραξάκο ή Ραδίκι ή Πικραλίδα Ρίζα - 100γρ

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Είναι πολυετής πόα, κοινή σε πολλά μέρη της Ελλάδας, όπου είναι γνωστή με τα ονόματα πικραλίδα, αγριομάρουλο, πικροράδικο, πικραφάκα, δανδέλιον και άλλα.
Το ταραξάκο είναι ένα από τα πολυτιμότερα φαρμακευτικά και φαγώσιμα φυτά.
Το καταπληκτικό αυτό φυτό φυτρώνει σε όλη την Ευρώπη και στο μεγαλύτερο μέρος του Βορείου Ημισφαιρίου. Στη χώρα μας, το συναντάμε παντού, σε βουνά και σε λιβάδια και είναι γνωστό σε όλους, ως ραδίκι του βουνού.
Είναι ένα πολυετές, ποώδες χειμερινό φυτό, χωρίς στέλεχος και με ύψος ως 20-25 εκ. Η ρίζα του είναι βαθιά. Μέσα στις ρίζες και το στέλεχος υπάρχει ένα γαλακτώδες υγρό. Εμφανίζεται από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη και πολλαπλασιάζεται από τα ριζώματα του, αλλά και με σπόρους. Έχει κίτρινα άνθη που ανοίγουν το πρωί, κλείνουν το βράδυ και τα φύλλα του είναι οδοντωτά.
Ανθίζει την άνοιξη, αλλά δεν αποκλείεται να δείτε άνθη και νωρίτερα. Φυτρώνει παντού στη γη και ευδοκιμεί σε κάθε είδους έδαφος αλλά προτιμά τα υγρά, καλά αρδευόμενα, αργιλώδη χώματα. Φυτρώνει εύκολα και αναπτύσσεται σχετικά γρήγορα. Χρησιμοποιούμενο μέρος είναι όλο το φυτό. Η συλλογή είναι καλύτερο να γίνεται κατά την ανάπτυξη των φύλλων τους γιατί όταν ωριμάσουν γίνονται δυσάρεστα πικρά.


ΙΣΤΟΡΙΑ
Το ταραξάκο χρησιμοποιείται από αρχαιοτάτων χρόνων, σε όλο τον κόσμο, ως πολύπλευρο βότανο στην Κινέζικη Ιατρική, στην Αρχαία Ελλάδα κλπ. Συγκεκριμένα, οι Αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν πολύ για τις ευεργετικές του ιδιότητες.
Οι Άραβες γιατροί Ραζές και Αβικέννιος το αναφέρουν συχνά στα συγγράμματά τους και γνώριζαν για τις διουρητικές του ιδιότητες.
Οι Κινέζοι γιατροί συνιστούσαν το ραδίκι, από αρχαιοτάτων χρόνων, για την καταπολέμηση κρυωμάτων, πνευμονικών προβλημάτων και πολλών άλλων παθήσεων.
Κατά το Μεσαίωνα, οι Ευρωπαίοι πίστευαν στο «Δόγμα των Συνταγογραφήσεων» σύμφωνα με το οποίο, οποιοδήποτε φυτό είχε κιτρινωπό χρώμα συνδεόταν με τη χολή και θεωρείτο φάρμακο για το συκώτι. Για το λόγο αυτό, το ραδίκι είχε τη φήμη ότι αντιμετώπιζε τον ίκτερο και τις χολολιθιάσεις. Περιέχεται σε όλα τα βιβλία βοτανοθεραπευτικής του Μεσαίωνα.


ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ
Η ρίζα και ο λευκός γαλακτώδης χυμός του στελέχους περιέχουν μια πικρή ουσία, τη λακτουπικρίνη, καθώς και τανίνες, άμυλο και ινουλίνη. Περιέχει μεγάλη ποσότητα βιταμίνης Α (4 φορές περισσότερη από το μαρούλι). Μετρήθηκε ότι 10 γραμμάρια φύλλων ταραξάκου, αποδίδουν 14.0001. U. βιταμίνης Α!
Περιέχει επίσης σίδηρο (περισσότερο από το σπανάκι), είναι πλούσιο σε Κάλιο και περιέχει άλλα ωφέλιμα άλατα, μεταξύ των οποίων, φώσφορο, μαγγάνιο και πικρούς γλυκοσίδες.
Είναι πλούσιο σε υδατάνθρακες και φυτικές ίνες. Περιέχει ακόμη, πρωτεϊνες, βιταμίνες Β1, Β2, C, D, Κ και Ε, μαγνήσιο, θείο, ψευδάργυρο και μέταλλα, καθώς και στερόλες, τριτερπένια, καροτενοειδή(λουτείνη, βιολαξανθίνη, πολυσακχαρίνες) κ.α.


ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Διεγείρει τη ροή της χολής που βοηθά στην πέψη των λιπών, έχει διουρητική, αντιοξειδωτική, τονωτική και αντιφλεγμονώδη δράση, εμποδίζει τις κολπικές και ανώτερου αναπνευστικού μολύνσεις.

Είναι καθαριστικό του αίματος, ευεργετικό στα οστά, στις αρθρώσεις, στο στομάχι, στα νεφρά, στη διανοητική ανάπτυξη, ελαττώνει τη χοληστερίνη και είναι ρυθμιστικό του σακχάρου του αίματος.

Καταπολεμά τη χρόνια δερματίτιδα, την αρτηριοσκλήρυνση, τον έρπη, βοηθάει στο έκζεμα, στην ακμή και στην φαγούρα.

 

ΧΡΗΣΗ

Παρασκευάζεται ως αφέψημα. Ρίχνουμε 1-2 κουταλάκια του γλυκού ξηρό βότανο σε ένα φλιτζάνι νερό και το σιγοβράζουμε για 10-15 λεπτά. Μπορούμε να πίνουμε μέχρι 3 φλιτζάνια τη μέρα.

 

Προσοχή!

Οι ιδιότητες που έχει το κάθε βότανο, το καθιστά σύμμαχό μας στην αντιμετώπιση διαφόρων ασθενειών.

Όμως η υπερκατανάλωση μπορεί να φέρει ανεπιθύμητα αποτελέσματα.

Γι αυτό τον λόγο θα πρέπει πάντα να ρωτάτε τον γιατρό σας πριν από τη λήψη κάθε βοτάνου.

Η ως άνω παρουσίαση του φυτού, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή.

Η συμβουλή ειδικού κρίνεται απαραίτητη πριν από την χρήση του φυτού.