Τσουκνίδα Φύλλα - 100γρ

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Ανήκει στην οικογένεια των Κνιδοειδών (Urticaceae).
Ταπεινό αλλά και εξαιρετικά ωφέλιμο φυτό, η τσουκνίδα απαντάται σε όλη την Ευρώπη και είναι πολύ κοινή στα χέρσα εδάφη, στους φράχτες, σε κοπρισμένα αζωτούχα εδάφη κοντά σε κατοικημένες περιοχές, όπου μερικές φορές σχηματίζει σημαντικές αποικίες και γενικά σε ακαλλιέργητους τόπους. Είναι επίσης, πολύ κοινό φυτό της ελληνικής υπαίθρου.
Υπάρχουν περισσότερα από 500 είδη σε όλο τον κόσμο, στην Ελλάδα όμως ευδοκιμεί ιδιαίτερα λόγω του κλίματος και της χλωρίδας της.
Η τσουκνίδα είναι πολυετής πόα, με όρθιο, απλό, δυνατό στέλεχος, με ύψος 50-120 εκατοστά, σκούρο πράσινο χρώμα και αδρές τρίχες, που σε μια ποικιλία είναι αραιές και σχεδόν λείες, ενώ σε άλλη είναι μαλακές και χνουδωτές.
Τα φύλλα της είναι καρδιοειδή, ωοειδή στενόμακρα, μάλλον μεγάλα, οδοντωτά, με βαθιά, δυνατά, γωνιώδη, στρογγυλεμένα δόντια. Το μήκος του φύλλου είναι διπλάσιο ή και περισσότερο από το μήκος του μίσχου. Τα άνθη είναι δίοικα, πολύ μικρά, πράσινα, σε πολλά κρεμαστά τσαμπιά. Γενικά, όλο το φυτό έχει κνιστικές τρίχες. Τα άλλα είδη τσουκνίδας δεν έχουν όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Οι τσουκνίδες συλλέγονται από το Δεκέμβριο έως και τον Απρίλιο, πριν ανθίσουν, χρησιμοποιώντας γάντια.


ΙΣΤΟΡΙΑ
Οι Ρωμαίοι στρατιώτες, για να αντιμετωπίσουν τους ψυχρούς χειμώνες κατά τη διάρκεια των εκστρατειών τους, τρίβονταν με τσουκνίδες. Οι αρχαίοι Έλληνες την έτρωγαν. Ο ίδιος ο πατέρας της ιατρικής ο Ιπποκράτης την είχε χαρακτηρίσει πριν από 2500 χρόνια, “πανάκεια” δηλαδή την είχε εντάξει στα φυτά που κάνουν για όλες τις ασθένειες.
Ο Έλληνας ιατρός Γαληνός στο βιβλίο του “De Simplicibus Medicamentis ad Paternainum (espurio)” τη συνιστούσε για πολλές παθήσεις. Η δράση της τσουκνίδας καταγράφηκε επίσης από το Χρύσιππο, τον Αριστοφάνη και τον Ησίοδο. Έχει διασωθεί απόσπασμα του Αριστοφάνη, ο οποίος συνιστούσε στους Αθηναίους να φυτεύουν ακόμη και άγριες τσουκνίδες στους κήπους τους.
Ο Απίκιος συμβούλευε μερικούς αιώνες πριν: «Όταν ο ήλιος βρίσκεται στον Κριό, κόψε θηλυκές τσουκνίδες για να τις χρησιμοποιείς για φάρμακο». Ακόμη, ο ίδιος συγγραφέας μας έχει παραδώσει συνταγή για τσουκνίδες ομελέτα με καλής ποιότητας ελαιόλαδο και άφθονο πιπέρι.
Ο Πετρώνιος, συγγραφέας σύγχρονος του Νέρωνα, έγραφε ότι για να επανακτήσουν οι άνδρες τη χαμένη τους σεξουαλικότητα, θα έπρεπε κάποιος να τους μαστιγώσει με μια δέσμη από τσουκνίδες στον αφαλό, τα νεφρά και τα οπίσθια!
Οι Ινδιάνοι χρησιμοποιούσαν την τσουκνίδα για την αντιμετώπιση της ακμής, της διάρροια και για τις λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος.


ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ

Η τσουκνίδα περιέχει φλαβονοειδή, αμίνες, γλυκοκινόλη και ανόργανα συστατικά. Περιέχει βιταμίνες Α, C, Ε, Κ, μέταλλα και ιχνοστοιχεία, όπως σίδηρο, κάλιο, μαγγάνιο, φώσφορο, ψευδάργυρο, μαγνήσιο και σελήνιο, θειαμίνη, ριβοφλαβίνη και φυλλικό οξύ.
Περιέχει επίσης και πολλά φυτοχημικά στοιχεία όπως το λυκοπένιο, β-καροτένιο, καφεϊκό οξύ και βεταΐνη. Τα φύλλα περιέχουν επίσης, μια ισταμινική ουσία, μυρμηγκικό οξύ, πυρίτιο και τανίνη.
Κατά τον Saladin, το φυτό περιέχει νιτρικό ασβέστιο, οξείδιο του σιδήρου, ξυλώδη ουσία και χλωροφύλλη. Είναι πλούσια σε άλατα και οι κορυφές του φυτού περιέχουν ακόμη, χαλκό, χλώριο, νάτριο και ορμόνες.


ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Η τσουκνίδα είναι βότανο στυπτικό, διουρητικό, τονωτικό, αντιμικροβιακό, αντιφλεγμονώδες, αιμοστατικό, αντιδιαβητικό, αποχρεμπτικό. Έχει επίσης, αντισταμινική δράση, που είναι πολύτιμη στην καταπολέμηση των αλλεργιών.

Καθαρίζει τον οργανισμό, τονώνει το κυκλοφορικό σύστημα, χαμηλώνει την πίεση και το σάκχαρο του αίματος.

Διεγείρει τη λειτουργία του παγκρέατος, συστήνεται κατά των ρευματισμών, της παχυσαρκίας, των παθήσεων του ήπατος, της χολής, του στομάχου, των νεφρών και του ουροποιητικού συστήματος.


ΧΡΗΣΗ

Ενδείκνυται τόσο για εξωτερική όσο και για εσωτερική χρήση, ως χορταρικό σε πολλές συνταγές μαγειρικής και ως φρέσκος χυμός.

Ως ρόφημα. Ρίχνουμε 2 κουταλιές ξηρό βότανο σε ένα λίτρο νερό, το βράζουμε και το αφήνουμε σκεπασμένο για 10-15 λεπτά. Μπορούμε να πίνουμε μέχρι 3 φλιτζάνια τη μέρα ζεστό ή κρύο.


Προσοχή!

Οι ιδιότητες που έχει το κάθε βότανο, το καθιστά σύμμαχό μας στην αντιμετώπιση διαφόρων ασθενειών.

Όμως η υπερκατανάλωση μπορεί να φέρει ανεπιθύμητα αποτελέσματα.

Γι αυτό τον λόγο θα πρέπει πάντα να ρωτάτε τον γιατρό σας πριν από τη λήψη κάθε βοτάνου.

Η ως άνω παρουσίαση του φυτού, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή.

Η συμβουλή ειδικού κρίνεται απαραίτητη πριν από την χρήση του φυτού.