ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Η φαρμακευτική ονομασία του βοτάνου είναι Μέλισσα η φαρμακευτική (Melissa officinalis) και το συναντάμε σε διάφορα μέρη της χώρας μας με τις ονομασίες αγριομέλισσα, μελισσοβότανο και κιτροβάλσαμο.
Είναι φυτό πολυετές, ποώδες, έχει στέλεχος όρθιο, ψηλό, τετραγωνικό, με διακλαδώσεις. Το ύψος του κυμαίνεται από 70 έως 150 εκατοστά. Τα φύλλα έχουν μια ήπια μυρωδιά λεμονιού, που μοιάζει με εκείνη της μέντας. Τα φύλλα του είναι ωοειδή, οδοντωτά και έχουν χρώμα ανοιχτοπράσινο. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού εμφανίζονται μικρά λευκά άνθη γεμάτα με νέκταρ. Τα λευκά λουλούδια προσελκύουν τις μέλισσες, εξ ου και το όνομα του γένους «Melissa».
ΙΣΤΟΡΙΑ
Το μελισσόχορτο συνδέεται με τις μέλισσες από την αρχαιότητα.
Το λαϊκό και το βοτανικό του όνομα Μέλισσα αντανακλούν ότι έχει τις ίδιες ιδιότητες με το μέλι και τον βασιλικό πολτό.
Ο Διοσκουρίδης πρότεινε τα φύλλα του μελισσόχορτου για τις πληγές και πρόσθετε το φυτό στο κρασί για να βοηθήσει σε διάφορες ασθένειες.
Ο Πλίνιος το χρησιμοποιούσε για να σταματά τις αιμορραγίες.
Κατά τον 10ο αιώνα, οι άραβες γιατροί το συνιστούσαν για την αντιμετώπιση του άγχους και της νευρικότητας.
Ο Έβελιν έγραφε το 1679 ότι το μελισσόχορτο είναι διαμάντι για τον εγκέφαλο, δυναμώνει την μνήμη και διώχνει δραστικά την μελαγχολία, ενώ ο Τζέραλντ έλεγε ότι ανακουφίζει την καρδιά και διώχνει την λύπη μακριά.
Κατά τον μεσαίωνα έφτιαχναν με αυτό ένα δημοφιλές ελιξίριο νεότητας.
Ο Παράκελσος, μία μορφή ανάμεσα στους αλχημιστές της εποχής του παρασκεύασε φίλτρο με το όνομα primum ens melissae που ακόμα και τον 18ο αιώνα πίστευαν ότι ξαναφέρνει την νιότη.
ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ
Το Μελισσοβότανο είναι ψυχρό, ξηρό, ξινό και ελαφρώς πικρό.
Τα συστατικά που περιέχει είναι πτητικό έλαιο (και σιτρονέλλα), πολυφαινόλες, ταννίνες, πικρή ουσία, φλαβονοειδή και ροζμαρινικό οξύ. Το μελισσόχορτο περιέχει ακόμη ευγενόλη και τερπένια. Είναι πλούσιο σε αιθέριο έλαιο (που περιέχει κιτράλη, κιτρονελάλη, γερανιόλη και λιναλόλη).
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Η δράση του βοτάνου είναι κατασταλτική, αντικαταθλιπτική, διεγείρει το πεπτικό σύστημα, αποτελεί επίσης χαλαρωτικό, ιδρωταγωγό, αντιβακτηριδιακό, αντιιικό και είναι άφυσο και σπασμολυτικό.
Βοηθά στην ανακούφιση του πόνου των τραυμάτων, της περιόδου και στην αντιμετώπιση του έρπητα του στόματος.
Χρησιμοποιείται σαν αγχολυτικό, ήπιο καταπραϋντικό, τονωτικό για την καρδιά και το κυκλοφορικό σύστημα.
Ανακουφίζει την ένταση και το στρες, μειώνοντας έτσι την κατάθλιψη και ότι βελτιώνοντας τη διάθεση και την πνευματική απόδοση.
Το εκχύλισμα από μελισσοβότανο βρέθηκε επίσης να έχει εξαιρετικά υψηλή αντιοξειδωτική δράση.
ΧΡΗΣΗ
Παρασκευάζεται ως έγχυμα. Ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε 1-2 κουταλάκια του τσαγιού βότανο και το αφήνουμε σκεπασμένο για 10-15 λεπτά. Σουρώνουμε και πίνουμε έως 3 φλιτζάνια ημερησίως.
Προσοχή!
Οι ιδιότητες που έχει το κάθε βότανο, το καθιστά σύμμαχό μας στην αντιμετώπιση διαφόρων ασθενειών.
Δεν έχουν αναφερθεί παρενέργειες, όμως η υπερκατανάλωση μπορεί να φέρει ανεπιθύμητα αποτελέσματα.
Γι αυτό τον λόγο θα πρέπει πάντα να ρωτάτε τον γιατρό σας πριν από τη λήψη κάθε βοτάνου.
Η ως άνω παρουσίαση του φυτού, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή.
Η συμβουλή ειδικού κρίνεται απαραίτητη πριν από την χρήση του φυτού.