ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Είναι φυτό συγγενές με το Αρκτοστάφυλλο το οποίο είναι σημαντικό αντισηπτικό του ουροποιητικού συστήματος.
Ο Μύρτιλλος είναι μικρός φυλλοβόλος θάμνος, που φτάνει σε ύψος από 30 έως 50 εκατοστά, με φύλλα απλά κατ’ εναλλαγή τεταγμένα, στρογγυλωπά και πριονωτά. Τα άνθη του είναι μοναχικά σε μικρά μασχαλιαία τσαμπιά με κάλυκα με 4 – 5 σέπαλα. Η στεφάνη είναι με 4 λοβούς, 8 έως 10 στήμονες και αυγοθήκη με κεφαλωτό στίγμα. Το χρώμα τους είναι πρασινωπό ή ροζ σε σχήμα μικρού κουδουνιού, κρεμαστά. Οι μέλισσες τα επισκέπτονται συχνά. Ο καρπός του είναι ρώγα μαύρη ή σπάνια λευκή. Είναι φυτό ιθαγενές των Ινδιών και απαντάται αυτοφυές στις Άνδεις.
Στη χώρα μας συναντάμε σε ορεινά μέρη της Μακεδονίας και στον Θεσσαλικό Όλυμπο, όπου τον καρπό του τον ονομάζουν φίγγι. Εμφανίζεται σε χαμηλά δάση, σε όξινα εδάφη, σε χέρσους τόπους, τυρφώδη εδάφη και δάση κωνοφόρων.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Είναι φυτό γνωστό από την εποχή της αρχαίας Ελλάδας. Ο Θεόφραστος το αποκαλεί «η άμπελος εν Ίδη».
Στη λαϊκή ιατρική έχει χρησιμοποιηθεί ως αντισηπτικό του ουροποιητικού.
Οι Ελισαβετιανοί φαρμακοποιοί έφτιαχναν από τους καρπούς ένα σιρόπι, το οποίο ονόμαζαν «Ρομπ», για την αντιμετώπιση της διάρροιας. Θεωρούσαν επίσης τους καρπούς δροσιστικούς και χρήσιμους για να απομακρύνουν τη χολερική διάθεση. Στην Αμερική τον καλλιεργούν εδώ και πολλά χρόνια και τρων τους καρπούς του ωμούς.
ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ
Το βότανο είναι ξινό, στυπτικό, ψυχρό και ξηραντικό. Οι καρποί περιέχουν τανίνες, αρβουτίνη, μυρτιλλίνη, οργανικά οξέα (γλυκοκινόνες, γλυκοσίδες), σάκχαρα και πηκτίνη. Οι ανθοκυανοσίδες που περιέχουν οι καρποί έχουν παρόμοια δράση με τη βιταμίνη Ρ και έχει διαπιστωθεί πειραματικά ότι διαστέλλουν τα αγγεία του αίματος που είναι χρήσιμα για την αντιμετώπιση ανωμαλιών της κυκλοφορίας του αίματος και σε αιμορραγίες του αμφιβληστροειδή των ματιών (διαβητικού και υπερτασικού τύπου). Τα φύλλα περιέχουν γλυκοκινίνη, που υποβιβάζει την περιεκτικότητα του σακχάρου ενώ τα φύλλα της ποικιλίας V. Vitis-idaea περιέχουν αρβουτίνη. Η αρβουτίνη είναι ουρικό αντισηπτικό που δεν υπάρχει στο Βακκίνιο το Μύρτιλο Και αυτή μειώνει το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα.
Όλα τα μέρη του φυτού περιέχουν κινικό οξύ. Ο καρπός του φυτού είναι γλυκός και ευστόμαχος.
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Είναι στυπτικό, τονωτικό, αντισηπτικό, μειώνει τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα, , προλαμβάνει τον εμετό και δρα ως αντισηπτικό του ουροποιητικού.
Χάρη στην αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη ιδιότητά του, θεωρείται σήμερα ότι δρα ευεργετικά και προληπτικά έναντι καταστάσεων όπως οι καρδιαγγειακές παθήσεις, ο καρκίνος, η γεροντική άνοια, το Αλτσχάιμερ και το Πάρκινσον.
Επίσης, φαίνεται να δρα αγγειοδιασταλτικά, προστατεύοντας από την υψηλή πίεση, την πρόληψη των αιμορροΐδων, την ενίσχυση των οφθαλμών, όπως στην μυωπία και στο σκοτάδι.
Είναι χρήσιμος στη διάρροια που οφείλεται σε μικροοργανισμούς.
Το βραστάρι των καρπών χρησιμοποιείται σε πόνους στομάχου, φλόγωση των εντέρων, της κύστης, σε διάρροιες, δυσεντερίες και εντερίτιδες. Είναι ρυθμιστικό της λειτουργίας των αδένων, δρα κατά του κατάρρου, του κρυολογήματος και των παθήσεων του λαιμού.
Εξωτερικά, βελτιώνει τη μικρο-κυκλοφορία και βελτίωση της όψης της επιδερμίδας και την αντιμετώπιση των ήπιων δερματικών μολύνσεων και των κιρσών .
ΧΡΗΣΗ
Οι αποξηραμένοι καρποί καταναλώνονται σκέτοι ή μπορούν να προστεθούν στα δημητριακά, στις μπάρες, στο γιαούρτι, ή όπου αλλού επιθυμείτε.
Παρασκευάζεται ως αφέψημα. Βράζουμε νερό και για κάθε φλιτζάνι νερού προσθέτουμε 20 ράγες. Βγάζουμε από την φωτιά, το αφήνουμε να σιγοβράσει για 10 λεπτά, σουρώνουμε και πίνουμε έως 2 φορές ημερησίως.
Προσοχή!
Δεν λαμβάνεται κατά την εγκυμοσύνη ή αν βρισκόμαστε σε αντιπηκτική αγωγή.
Η υπερκατανάλωση μπορεί να φέρει ανεπιθύμητα αποτελέσματα.
Η ως άνω παρουσίαση του φυτού, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή.